..:: Bł. Edmund Bojanowski ::..
Błogosławiony Edmund Bojanowski
(ur. 14 listopada 1814 w Grabonogu, zm. 7 sierpnia 1871 w Górce Duchowej) -
polak, założyciel Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny.
Jako 36 - letni świecki mężczyzna 3 maja 1850 r., otworzył uroczyście ochronkę
w Podrzeczu i założył Bractwo Ochroniarek. W Grabonogu założył „Dom
miłosierdzia” dla sierot, ponadto apteki dla biednych, wypożyczalnie książek
oraz czytelnie. Gromadził zgłaszające się do niego dziewczęta i przygotowywał
je do pracy w swoim dziele. Wpajał im mocnego ducha wiary i uczył praktyk
religijnych, takich jak modlitwa, rachunek sumienia, czytanie duchowne,
medytacja oraz wzajemna miłość, a po pewnym czasie postanowił założyć
zgromadzenie zakonne Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie
Poczętej. Regułę tego zgromadzenia opracował przy pomocy wybitnych postaci
swojej epoki (J. Koźmiana, ks. H. Kajsiewicza, ks. P. Semenenki i innych). W
r. 1855 arcybiskup poznański L. Przyłuski udzielił Bojanowskiemu tymczasowego
pozwolenia na jej przestrzeganie. Do zgromadzenia zgłaszało się coraz więcej
kandydatek i wzrastało zapotrzebowanie na ochroniarki. Równocześnie mnożyły
się też różnego rodzaju trudności. W r. 1858 abp Przyłuski przyjął
zgromadzenie pod opiekę Kościoła, a jego następca, abp Mieczysław Ledóchowski
27 grudnia 1866 r. zatwierdził definitywnie statuty i konstytucje
służebniczek. W 1869 r. Edmund Bojanowski wstąpił w Gnieźnie do seminarium
duchownego, lecz ze względu na słabe zdrowie musiał je opuścić.
Przed śmiercią Bojanowskiego, która nastąpiła 7 sierpnia 1871 r. w Górce
Duchownej, zgromadzenie miało w Wielkim Księstwie Poznańskim 22 domy i liczyło
98 sióstr. Oprócz tego jeszcze za życia Bojanowskiego służebniczki zaczęły
pracować także w innych częściach Polski rozbiorowej: w Galicji, w Królestwie
Polskim oraz na Śląsku. Beatyfikował go Jan Paweł II 13 czerwca 1999 w
Warszawie. Wspomnienie jego obchodzimy 7 sierpnia.