..:: Promyki Dobra ::..
94/06 - 2021
PROMYKI DOBRA – czerwiec 2021 (94)
Drodzy parafianie!
Czerwiec to miesiąc w szczególny sposób poświęcony Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. W kościele codziennie odmawiamy Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jej początki sięgają drugiej połowy XVII wieku, kiedy to jedna z wizytek w Dijon, współczesna św. Małgorzacie Marii Alacoque, ułożyła zestaw wezwań do Bożego Serca. Podczas epidemii cholery w Marsylii, która w latach 1720 i 1722 spowodowała śmierć tysięcy ludzi, ta litania była odmawiana jako modlitwa przebłagalna. Owocem tej modlitwy, połączonej z procesja pokutną ku czci Bożego Serca, było cudowne ustanie strasznej epidemii. Obecnie litania ma 33 wezwania na pamiątkę 33 lat ziemskiego życia Pana Jezusa. Każde wezwanie zostało poprzedzone zwrotem „Serce Jezusa”. Wypowiadając te dwa słowa mamy na myśli samego Chrystusa, który kocha nas swoim Sercem. Jezus powiedział do św. Małgorzaty Marii Alacoque: „Moje Boskie Serce płonie tak silną miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych gorejących płomieni”. W Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa m.in. wołamy: „Serce Jezusa, gorejące ognisko miłości”; „Serce Jezusa, cierpliwe i wielkiego miłosierdzia”; „Serce Jezusa, sprawiedliwości i miłości skarbnico”. Z Serca Jezusa wypływają promienie miłosierdzia ogarniające cały świat. Św. Jan Paweł II w swoim pierwszym przemówieniu poświęconym Sercu Jezusa w 1979 roku tłumaczył głębię znaczenia tego określenia. Powiedział: „Serce nie jest jedynie organem warunkującym życie człowieka. Serce stanowi symbol. Mówi ono o całym wewnętrznym życiu osoby”. Papież w wielu następnych wystąpieniach powracał do tej myśli mówiąc: „Serce jako centralny organ ludzkiego organizmu Chrystusa jest równocześnie prawdziwym symbolem Jego wewnętrznego życia: Jego myśli, Jego uczuć” (1982 rok); „Kiedy mówimy: Serce Jezusa Chrystusa - zwracamy się przez wiarę do całej chrystologicznej tajemnicy: tajemnicy Boga - Człowieka. Serce Jezusa Chrystusa stanowi wielkie i nieustanne wołanie, jakie Bóg kieruje do ludzkości, do każdego ludzkiego serca” (1984 rok). Pięknie to zrozumiał św. Józef Sebastian Pelczar, który uczył: „Chcąc naśladować Serce Jezusowe trzeba oczyścić swoje serce z grzechów, nieuporządkowanych przywiązań, ze zbytecznych pragnień i ziemskiego hałasu. Częste i godne przystępowanie do sakramentów świętych, codzienny rachunek sumienia, czuwanie i wytrwała modlitwa to niezbędne środki podążania za Jezusem. Pozwalają one wniknąć w Serce Pana, w Jego zamysły, zamiary, dążenia. A wszystko to po to, aby przejąć się Jego pragnieniami i kształtować swe serce na podobieństwo Serca Jezusa. Aby iść za Chrystusem Panem trzeba również stale Go poznawać, słuchać, czytać, rozmyślać o Nim. Przede wszystkim trzeba miłować Najświętsze Serce Jezusowe, bo miłość łączy człowieka z Chrystusem i skłania go, by szedł za Nim wiernie. Miłość wprowadza duszę do świątyni Serca Bożego, dlatego jej wzrok wnika głębiej niż wzrok wiary”. Bardzo serdecznie zachęcam wszystkich parafian do udziału w codziennych adoracjach Najświętszego Sakramentu i nabożeństwach czerwcowych w naszym kościele. W tym miesiącu mija dokładnie sto lat od poświęcenia Narodu Polskiego Najświętszemu Sercu Jezusa. Warto często odmawiać Litanię do Serca Pana Jezusa. Święta Faustyna pisała: „Mam tak wielkie pragnienie ukrycia się, chciałabym tak żyć, jakoby mnie wcale nie było, dziwny czuję pociąg wewnętrzny do ukrycia się głębokiego, aby mnie tylko znało Serce Jezusa. Pragnę być cichutkim mieszkankiem dla Jezusa, by mógł w nim wypocząć”. Spróbujmy podjąć na nowo dzieło dziewięciu pierwszych piątków miesiąca. Najlepszą zachętą są słowa samego Jezusa wypowiedziane do św. Małgorzaty Marii Alacoque: „W przeobfitym miłosierdziu mojego Serca obiecuję ci, że wszechmogąca miłość mego Serca obdarzy łaską ostatecznego nawrócenia wszystkich, którzy przystąpią do Komunii Świętej przez dziewięć pierwszych piątków miesiąca z rzędu; odejdą oni z tego świata w stanie łaski uświęcającej, dostąpiwszy sakramentów świętych, a moje Serce będzie dla nich w ostatnich chwilach bezpiecznym schronieniem”. Spróbujmy spędzić godzinę przy Sercu Jezusa. Godzinę Obecności przy Sercu Bożym proponuje Arcybractwo Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jest to forma adorowania Boga w sercu przez jedną, wybraną godzinę. Nie chodzi o to, by odstawić na bok obowiązki i udać się do kościoła czy kaplicy, ale wielbić Boga przez swoją pracę, naukę, rozmowy z bliskimi. To szkoła miłości i charakteru. Spełniajmy często dobre uczynki. Możemy to uczynić dopiero wtedy, gdy pozwolimy ogarnąć się Bożej miłości. Nasze serca odnawiane są w sakramentach Eucharystii i pojednania. Czerpiąc ze źródeł miłości doskonałej, łatwiej będzie spojrzeć na bliźniego życzliwym okiem, zaoferować mu swoją pomoc i zapanować nad egoizmem. Twórzmy atmosferę wsparcia szczególnie wobec osób poranionych. Przebaczajmy tym, którzy na to czekają. Przebaczenie dokonane w przestrzeni serca, to największy prezent dla przebaczającego oraz dla krzywdziciela. Przed przebaczeniem drugiemu człowiekowi, ważne jest wcześniejsze pojednanie się z Bogiem i samym sobą. Kult Najświętszego Serca jest niezwykłym wyrazem miłości Kościoła wobec Chrystusa. Wymaga postawy nawrócenia i zadośćuczynienia, wdzięczności, apostolskiego zaangażowania. Nie stawiajmy oporu Miłości!
ks. kanonik Przemysław Maciejewski
proboszcz
ODNOWIENIE
AKTU POŚWIĘCENIA NARODU POLSKIEGO
NAJŚWIĘTSZEMU SERCU PANA JEZUSA
Panie nasz Jezu Chryste!
Dziś, tak jak przed stu laty, zbieramy się w świątyni poświęconej czci Najświętszego Serca Twego w Krakowie. W osobach swoich pasterzy, osób życia konsekrowanego i wiernych – staje przed Tobą naród i Kościół w Polsce, aby uroczyście ponowić akt oddania się Twojemu Najświętszemu Sercu. Podobnie jak nasi przodkowie u progu niepodległości, tak i my polecamy Ci dzisiaj Kościół i Ojczyznę, dziękując za dar wolności. Oddając się Twojemu Najświętszemu Sercu, prosimy: Przyjdź królestwo Twoje! A w ślad za św. Janem Pawłem II wołamy: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!”. W obliczu Twego miłosierdzia, wyznajemy ze skruchą nasze grzechy indywidualne i społeczne. Przepraszamy za brak szacunku dla życia, także tego najsłabszego, ukrytego pod sercem matki. Przepraszamy za grzechy wykorzystania seksualnego małoletnich, popełnione zwłaszcza przez niektórych duchownych i związane z tym grzechy zaniedbania ich przełożonych. Przepraszamy za nałogi i uzależnienia, za prywatę, partyjnictwo, agresję i niezdolność do dialogu. Przepraszamy za brak czci dla tego co święte, w tym próby instrumentalnego traktowania religii. Świadomi naszych wad i słabości - stojąc wobec nowych i trudnych wyzwań dla Kościoła i Ojczyzny - z ufnością wołamy: Otwórz nasze oczy, ulecz chore serca, obmyj to, co brudne, daj łaskę nawrócenia i pokuty! Uwolnij nas od wzajemnej nienawiści i pogardy, od ducha niezgody i raniących podziałów. Daj nam światłe oczy serca, abyśmy przestali dostrzegać w sobie wzajemnie przeciwników a zobaczyli współdomowników – w Twoim Domu, a także w tym domu, który ma na imię Polska. Daj nam łaskę szczerej miłości do Ciebie, do Kościoła, Ojczyzny i do siebie nawzajem. Zaszczep w nas ducha powszechnego braterstwa. Jezu, uczyń nasze serca na wzór Serca Twego, abyśmy umieli tracić życie w służbie najbardziej potrzebującym, najsłabszym i bezbronnym. W trudnym czasie pandemii poprowadź nas ku chorym i starszym oraz tym, którzy opłakują swoich zmarłych. Otwórz nasze serca na tych, którzy zostali boleśnie zranieni we wspólnocie Kościoła, aby dzięki Twojej łasce ich rany się zagoiły i aby ponownie zaznali pokoju. Spraw, aby polskie rodziny w Twoim miłującym sercu znajdowały źródło jedności i odnowy. Aby były ogniskami miłości i pokoju, wolnymi od zdrady, agresji i przemocy, otwartymi na przyjęcie nowego życia oraz zdolnymi do przekazu wiary nowym pokoleniom. Otwórz serca młodych, by ich entuzjazm, siła wiary i świadectwo nadziei odnawiało wspólnotę Kościoła. Naucz nas kontemplować to, co sam stworzyłeś. Naucz nas dbać o piękną i niezniszczoną ziemię, abyśmy - w darze od Ciebie – mogli przekazać ją tym, którzy przyjdą po nas. Powierzamy Ci całe nasze życie osobiste, rodzinne i społeczne, które pragniemy oprzeć na trwałych zasadach Ewangelii. Podobnie jak przed stu laty, w pokorze poświęcamy się Twojemu Najświętszemu Sercu, oddając naszą Ojczyznę w Twoje władanie. Z ufnością wołamy: Chwała niech będzie
Najświętszemu Sercu Twemu, którym tak bardzo nas umiłowałeś i przez które prowadzi droga do naszego zbawienia. Amen.
Gazetka parafialna "Promyki Dobra" jest wydawana przez parafię bł. Edmunda Bojanowskiego
w Gostyniu i jest przeznaczona wyłącznie do użytku wewnętrznego członków tej wspólnoty parafialnej.